بعد از این که به افتخار بازنشستگی نایل شدم، به این فکر افتادم که چگونه میتوانم تجارب و آموختههایی را که بر اساس ارزشهای اسلامی در دوران رژیم شاهنشاهی، نظام مقدس جمهوری اسلامی و دوران 10 سال اسارت در چنگال دژخیمان بعثی با خون دل بهدست آوردهام، در اختیار جامعه خصوصاً نسل جوان قرار دهم. بهترین راهی که برای انتقال آموختهها به ذهنم آمد، نوشتن در مطبوعات بود. بنابراین مطالبی در حوزههای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، نظامی و غیره، توأم با خاطراتم را نوشتم و آنها در روزنامههای مختلف بالاخص روزنامه جوان به چاپ میرسید.
در شهریورماه سال 89 یکی از دوستانم که در شبکه2 صدا و سیما مشغول انجام وظیفه است، من را به ماهنامه فکه معرفی کرد و از آن تاریخ تا به حال به عنوان نویسنده با این ماهنامه، همکاری میکنم.
یکی از کارهای ماندگار این ماهنامه در طول سال، سفر معنوی راهیان نور است. بر همین اساس در بهمن ماه هر سال گروهی از مشتاقان و علاقهمندان به مناطق عملیاتی جنوب کشور اعزام میشوند.
در این سفر، برای تشریح عملیاتهای دوران دفاع مقدس و خاطرهگویی از راویانی استفاده میشود که در عملیاتهای سرنوشتساز حضور داشتهاند و بدون افراط، غلو و تحریف در نحوة انتقال تجارب و آموختهها تبحر دارند. عملکرد شهدا، ایثارگران و رزمندگان آنقدر پربار و بامحتوا هست که نیازی به بزرگنمایی ندارد. کاری که جز ایجاد توهم حاصل دیگری به بار نمیآورد. ضمن این که پیامرسان شهدا در مرحله اول، باید ایثارگران و رزمندگان باشند که همرزم و همسنگر شهدا بودند و میدیدند آنها چگونه در خون خود میغلتند و به لقاءالله میپیوندند. لذا اگر آنها پیامرسان شهدا نباشند از دیگران چه انتظاری داریم؟ شهدا رفتند و ما ماندیم و ما ماندیم که کاری زینبی کنیم.
جبهه و اسارت ما جهاد اصغر بود و ما باید خود را آماده کنیم برای جهاد اکبر یعنی مبارزه با هوای نفس و متاع فریبنده دنیا و زینتهای آن. خوشا به حال آنان که در جهاد اکبر نیز موفق عمل میکنند.
لازم به ذکر است موقعی که رهبری میفرمایند یاد شهدا کمتر از شهادت نیست، منظور این نیست که تنها اکتفا کنیم به برگزاری مراسم گوناگون و صحبت از شهدا. عمل به اهداف و پیام شهدا مهمتر از موارد دیگر است و لذا یاد شهدا مهم هست ولی اهداف و عمل به پیام شهدا، اهم است. حضرت امام خمینی(ره) و یارانش با عمل به پیام شهدای کربلا بود که رژیم 2500 ساله سلطنتی را سرنگون کردند و بسیاری از شهدا پیامشان این بود که امام را تنها نگذارید و در واقع اطاعتپذیری عملی از ولایتفقیه داشته باشید.
اطاعتپذیری یعنی ظهور عملیِ رعایت عدالت اجتماعی، اجرای ضوابط، مبارزه اصولی، قاطعانه و مستمر با مفاسد گوناگون، صداقت در گفتار و عمل و ترویج امر به معروف و نهی از منکر. ارج نهادن و تجلیل واقعی از خانوادههای شهدا، ایثارگران و رزمندگان، قناعت و سادهزیستی و به طور کلی رسیدگی به خواستههای برحق جامعه که قابل اجراست. اقتصاد مقاومتی، همدلی و وحدت جامعه و از همه مهمتر تحکیم نظام مقدس جمهوری اسلامی نیز در گرو عمل به اهمهاست.